İpek kadınlar günü

Kadın diyince benim aklıma hep annem gelirdi küçükken. Onun yaptığı yemekler de otomatikman kadın yemeği olurdu. 

-Hadi yavrum bak bamya yemeği yaptım.

-Yok yemem ben onu, kadın yemeği o. Patates kızartması yiyebilirim ama.

Yani kadın kelimesi hep anneyi çağrıştırırdı bende. Her türlü nazını çeken, "anneeeeeaa bitti" dediğinde hiç düşünmeden gelip seni o çileden kurtaran, sen doyduğunda karnı doyan, sen hasta olunca ömründen ömür giden..

Kadın olmanın, anaç olmanın, ziyadesiyle çalışan hormonların sonucu olarak KADIN, en el üstünde tutulası, en pamuklara sarılası, küçücük şeylerle bile mutlu olabilen bir varlıktır. Yeterki sen onu sevmeyi bil.

Tamam cadaloz, eli maşalı, adamın anasından emdiği sütü burnundan getiren kadınlar da yok değil. Ama yukarda bahsettiğim yumuşaklıkta bir varlığın bu hale gelmesinin altında da elbet başka şeyler yatıyodur, onu kurcalamak gerek. 

Nasılki her başarılı erkeğin arkasında bir kadın varsa, 

eşi kravatını düzeltmeden, pantolonuna uygun ayakkabısını seçmeden evden dışarı adımını atamıyosa o adam,

her arızalı kadının arkasında da bir erkek olduğu unutulmamalıdır!

Kadın olmazsa aslında bu dünyadan hiçbir tat alamayacağını, sap gibi, muhtelemen de pislik ve düzensizlik içinde yaşayacağını düşünmeden onu hor kullanan erkekleri kastediyorum. Sanki onu bir anne doğurmamış gibi bilinçsizce davranan, kadını yaşamsal faaliyetler için sadece bir araç olarak gören erkekler.

Hani böyle ağzının ortasına yapıştırılası cinsten olanlar.

Hamile bırakana kadar herşey iyi güzel hoşken, çocuk doğdu mu tası tarağı toplayıp terk edenler yada terketmek yerine anne ve çocuğu düzenli olarak hergün dövenler.

Üzerinde sigara söndürenler, odun kıranlar.

İşte güzel yurdumun her yerinde, bu balta girmemiş ormanlarda yetişmiş kokuşmuş beyinli yaratıklara rastlamak mümkün. Üstelik de kumar gibi bişey. Tamamen şansa bağlı böyle bir adamla karşılaşmak.

Sen yıllarca aşk yaşa, sev, sevil, oh ne ala hayat. Sonra evlen, canavara dönüş. Kafasında yolunmamış saç, vücudunda morartılmamış nokta, elinde çekilmemiş tırnak bırakma o bakmaya bile kıyamadığın kadınının.. Bu nasıl bi insanlıktır, bir insan kalbini açtığı insana gün gelip nasıl böyle davranır aklım almıyo benim.

Ben bu tip konulara girince niyeyse çok sinirleniyorum. Heleki biraz olsun kadını cephe alan cümlelere giren birileri olursa etrafımda beni tutabilene aşkolsun.

Feminist değilim ama sonuçta kimsenin kimse tarafından ezilmesine de sessiz kalamam.

  Evet yanlış görmüyosunuz, kafam kadar bir sümüklüböcek var orda. Kendisi ODTÜ'nün içinden.

(fotoğraflar için Fido'ma teşekkürler ♥ )

28 Nisan'da Grand Rixos Ankara'da, özellikle de güzel yurdumun her ana haber bülteninde ayrı bir versiyonuyla karşılaştığımız kadına yönelik şiddeti konu alan, Mor Çatı yararına düzenlenen bir aktivite var. Bu yıl ikincisi düzenlenen "İpek kadınlar" isimli bu organizasyonda dinleyici olarak ben de olacağım. Birçok ünlünün ve girişimci ismin katılacağı bu organizasyona katılmak ve bu vesileyle şiddet gören kadınlara bir parça olsun yardım etmek isterseniz davetiyenizi alıp bu keyifli organizasyonda yerinizi almanızı öneririm. 

Duyanlar duymayanlara duyursun, gidemeyenler gidebilecek kişilere haber salsın. 
Eee hayatın gerçekleri bunlar, hep gülcek oynayacak değiliz ya, arada sosyal mesaj da vermek, bilinçlenmek-bilinçlendirmek lazım diimi efem.

Hadi bakalım.

Bluz: Zara / Pantolon: Tiffany / Şal: H&M / Ceket: Mango / Gözlük: Ray-Ban 
Ayakkabı: Flo / Çanta: Asos / Bileklikler: Aldo