Bi araba dolusu şey öğrendim ben.
Bana göre 4 yıl gibi geçen, hiç sesimin soluğumun çıkmadığı o 4 günde,
hayatta herşeyin yaşanması gerektiğine inandım.
aile denen o mükemmel yapıya taptım.
sadece kakara kikiri eğlenirken değil, en kötü anında yanında olup seninle gözyaşına ortak olan kişinin esas dostun olduğunu bir kez daha öğrendim.
annemin bu dünya sınırları içerisindeki en kutsal anne olduğunu onayladım.
yirmilik diş ameliyatının kaş aldırmaktan daha acısız olduğunu farkettim.
maneviyatın gücünü gördüm.
şimdiki çocukların çocuk olmadığını, başka bi dünyadan gelme ihtimallerinin çok yüksek olduğunu düşündüm ve kabul ettim.
60 yaşımıza da gelsek anne-baba gözünde hep çocuk kalacağımızı anladım.
şimdiki çocukların çocuk olmadığını, başka bi dünyadan gelme ihtimallerinin çok yüksek olduğunu düşündüm ve kabul ettim.
60 yaşımıza da gelsek anne-baba gözünde hep çocuk kalacağımızı anladım.
kaybetme korkusunun ne kadar tehlikeli olduğunu kalbimde hissettim
ve kavuşmanın da bir o kadar lezzetli, keyifli, tarif edilemez bir mutluluk oluşuna tanık oldum.
Uzun bir süre bununla idare edebilirim..

İlla ayaklarım yerden kesilcek, yoksa o post içime sinmiyo :)
Evet gözünüze gözünüze soktuğumdan da anlayacağınız üzere asos'tan çantam geldi:)
Keşke ayakkabılarım için de aynı mutluluğu paylaşıyor olsaydım :(
Ama sizi temin ederim:) ayakkabılar yarım numara kalıba oturtulup biraz büyütülene kadar (geri göndermeye kıyamadım, zira başka numarası kalmamış..) bu çantayı görmekten bıkacaksınız :)
Oldu o zaman tekrar hoşgeldim ben:)
Yorum Gönder