Başlık bulamadım

Uzun zaman yazmayınca nerden başlayacağını, ne diyceğini bilemiyo insan. 

Uğursuzluklar silsilesi gibi üstüste gelen felaket haberlerinin arasına kaynak yapıp günlük yazasım da gelmedi hiç..

Ama insanın bi yerde içini dökmesi de gerekiyo!

İşte bunu yapabildiğimiz, tüm stresimizden arınıp içimizden geldiği gibi konuşarak bişeyler paylaşabildiğimiz özgür bir platformun olması güzel bişi.

Ama ben bugün içimi dökmiycem!

Çünkü içimden geldiği gibi bişiler anlattıgım zaman bu post belki de sizi güldürücek ve bu da bazı "Adsız" sıfatına sığınan insanların zoruna gidecek.
"Nası yani? Sen şimdi bide espri yapıp milleti güldürmeye mi çalışıyosun, neden ciddi şeylerden bahsetmiyosun" bile diyebilecekler.
"Orda insanlar acı çekerken sen nasıl yazı yazarsın, nasıl mutlu olabilirsin?" hatta abartıp "nasıl yemek yiyebilirsin, su içebilirsin, sıcak yatakta uyuyabilirsin"e kadar götürebilirler olayı.


 Göstermelik sorumluluk kisvesi altına gizlenmiş, sesini çıkarmayanları "sorumsuz" görür olmuş bazı insanlarımız.

Herkesin olaylara tepki veriş biçimi farklıdır, kimi çok ses çıkarır, kimi içinde yaşar herşeyi.

Malesef kimse bunu bilemez, göremez olmuş..

Tabiki tüm kalbimiz ve dualarımız onlarla. 
En keyifli anımızda bile aklımıza gelip derinden yutkunmamızın ve iç çekişimizin tek sebebi bu yaşanan felaketler.. 
Ama şunu da unutmamak gerek, yemek içmek kadar gülmek de hayati bir ihtiyaçtır.
Kimse kimseyi lütfen "çığırtkan gibi bas bas bağırmadan kendi içinde yasını tuttuğu için" suçlamasın.

Fotoğraflar geçen hafta yine bir mesai arasına sıkıştırılmış ve 5 dk içinde ordan oraya koşturmaca içinde verilmiş pozlardan ibaret.

O kadar keyifsiz başlamışımki güne, hiçbirşey takıp takıştırmamışım bile kolyeden başka. 

Bari yeşillik içinde olsun, eteğimle uysun, renk olsun demişim.

Günün en güzel kısmı ise öğle arasında blog dünyasının bana kazandırdığı güzel arkadaşlardan biri olan Reyhan nam-ı diğer Alışveriş Danışmanı ile görüşmek oldu:)

Tatlı dilli, dünya sempatiği ve hiç görünmediği kadar 2 çocuk anası bi insan:)

Bugünlük bu kadarmış, 

sıkıcı postumuzun sonuna gelmişiz bile..

herkes bugünlük böyle idare etsin, bir sonraki post için heycanlansınmış:)

Güzel haberler ve gülen yüzlerle dolu günler herkese o zaman:)