Çocukluğuma inmek lazım.

Diyolarki deli misin? Kafan mı iyi? Nerden geliyo aklına böyle abuk subuk mevzular, üstüne boya badana çekilmiş hatıralar?

Benimki çocukluktan gelen bişey aslında. 

Höyt diyince put kestiren bir babanız varsa, tam tamına 3 kardeşseniz, üstelik de aranızda ikişer yaş varsa yani eski toprakların deyimiyle doğumlarınız birbirine karışmışsa, bir çocuğun sadece koltuk tepelerinde zıplayarak mutlu olmadığını biliyorsunuz demektir.

Bide bu kadroya benzer yaşlarda kuzenleri dahil edin, oldu mu size koskoca bi müzikal grubu. Evet müzikal yanlış duymadınız.

Tabi o zamanlarda böyle bir sürü adı sanı belli olmayan popçu yok. Bi Kibariye, bi Orhan Gencebay bi Ferdi Tayfur :) Bülent Ersoy zaten her dönemin olmazsa olmazı. 

Şimdi bide 5 yaşında bir çocuğun arabesk söylediğini düşünün, mesela kibariye'den "Annem" gibi. Hah işte o çocuk ben oluyorum, orda bi dur :) 

Ben o şarkıyı her söylediğimde etrafımdaki en az 3 yetişkini ağlatmayı başarmış bi insanım. Hatta bunu oyun haline getirip gıcık olduğum misafirlerin yanında özellikle o şarkıyı söyler ağlatırdım. Bi çeşit intikam aracı:)

Kuzenim de benzer intikam aracı olarak "Emmoğlu" şarkısını kullanırdı ahaahaha :)) Şimdilerde kendisi ressam, sanatçı, özgür ruh, artık nasıl derseniz. Demekki çocuklukta yaşananlarla hiç alakası yok meslek seçimlerinin. Yoksa şu anda o kuzenimin Etlik-Keçiören dolmuş hattında çalışma ihtimali hayli yüksekti, üstelik de bayan olarak:)

Ama en komiği bu değil tabi, düğün salonunda "Oy tombulum tombulum, yoldan geldim yorgunum" şarkısını söyleyip onlarca insanı sahnede oynatmışlığım da var benim (evet yetişkinleri adeta parmagımda oynatırmışım o zamanlar). Alaylı ama yetenekliydim, bücür ama gururluydum, hiç gülmeyin:) 

Ama o zamanların insanları da ayrı bi mütevazıymış şimdi düşünüyorum da.. Kaç yetişkin, düğününde bacak kadar çocuğun şarkı söylemesine müsade eder ve bide üstüne bununla eğlenir coşarki? Bu sırada ben o şarkıyı söylerken bana eşlik eden piyanist şantör de annemin ilkokuldan müzik öğretmeni. Böyle de bir nesilden nesile geçme şeysi.. Annem de çok çığırtkanmış benim gibi, sürekli şarkı söyletirlermiş ona da okuldayken:) Hala da güzeldir sesi o ayrı.

 

Aklıma geldiğinde beni en eğlendiren şeylerden biridir kuzenlerle biraraya gelip, tabi buarada en büyüğümüzün yaşı 8 falan, büyüklerin yanında yabancı dil konuşuyo gibi yaptığımız zamanlar, ekseriyetle annane ve babannelerin yanındayken:) 
Küçük kuzen ve kız kardeşim bildiğin şakırdı. Bilmeyen doğma büyüme italyan sanır. Babannem "aferim yavrum ne güzel konuşuyosunuz öyle" diye desteklerdi, bunlar iyice gaza gelirdi. Benim italyancam çok iyi değildi ama. Ulan ben niye sadece türkçe biliyorum diye hayıflanıp hemen orda ispanyolca konuşmaya başlardım sular seller gibi.

Öyle de çılgınımdır :)

Bunları niye anlattım ben de bilmiyorum.
Şifon gömleğim, annane işi örgü yeleğim ve topuklu ayakkabılarımla her nekadar büyüdüğümü resmetmiş olsam da, şortumdaki hello kitty'lerle aslında içimdeki o manyak çocuğun hiç büyümediğini vurgulamaya çalışmış olabilirim bence.

Öyle yani.

Gömlek, Örgü yelek: Twist / Jean şort: Oysho / Ayakkabı: Nine West / Aksesuarlar: Koton