İskenderun'da gün batımı

Konuyla alakalı olsun diye ilk fotografı günbatımına nazır denizi seyrettiklerimden seçtim.

Şimdi olaya en baştan başlayalım.

Ju'mun doğup büyüdüğü topraklar bu topraklar,

bense Akdenizde Antalya'dan başka yer bilmeyen Karadeniz'in hırçın kızı minikkuş.

Düştük yollara anıları yad etmek ve kuzumu kreş yıllarına geri döndürmek için :)

anılarını yad ederken bi yandan da benim fotoğraflarımı çekti tabi :)

e deniz görmüş minikkuşu kim tutabilirki diiimi.


Bu arada boş durmadık, İskenderun'da yenilcek ne varsa en meşhurundan, yedik.
Tabiki Petek pastanesinde künefe, tabiki yaprak döner ama mutlaka kalın lavaşa sarılı olacak.
Unutmadan telefonla çektiğim bu fotoğrafı da sizlerle paylaşmak isterim, size layık değil ama :) 

Bide en sevdiğim şeylerden biridir, kasap-manav-fırın üçlüsü.
Hep küçük şehirlerde ya da büyük şehirlerin kendi içinde ayrı bir şehir olmuş beldelerinde vardır onlar.
Manavdan taze taze sebzeleri alırsın,
kasaptan canlı canlı etini seçersin, hazır gitmişken sebzeleri de sotelettirirsin kasaba, dizdirirsin büyükçe bir tepsiye.
Sonra da hoop yandaki fırına verirsin fırında kebabını tüttürsün diye.
İskenderun'da da bu keyfi yaptık, mutluyum mes-udum ^.^


dipnot: Bu postta üzülerek söylüyorumki başka yiyecek fotoğrafı yoktur! yemek derdine düşen kuzular bu mutlu anları fotoğraflamayı hep unutmuşlardır, affola..

Kimileri günbatımını seyretmeyi sever.

Ben zıplamayı, hoplamayı,

bir ki üç diyip olabildigince yukarıya.

sanki ne zorum varsa :)

o değil de iyi zıplıyorum şaka maka :)