Bir varmış bir yokmuş.
Derken minikkuş kaç gündür ne giydim postu yapmadığını farketmiş.
O sırada normal insanlar gibi çay kahve molası vermek yerine fotoğraf çekmeyi tercih eden bir arkadaş bulmasın mı kendine?
Çay dediğin 5 dakikada hüpletirsin biter.
5 dakikada ne kadar fotoğraf çekilir, işte onlar bunun yarışını vermiş bugünkü mesailerinin arasında.
Sonra da ortaya böyle sonuçlar çıkmış.
Olayın en başına dönecek olursak,
minikkuş aslında bugün hiç de öyle takıp takıştırmalık, allanıp pullanmalık gününde değilmişki böyle rahat rahat kotunu giyip, üstüne örgü bluzunu çekip, ne olur ne olmaz diyerek çocuk reyonundan aldığı hırkasını da yanına alıp çıkmış bugün evinden.
bugün sıradan bigün olcakmış, ama üzerindeki renkler güzel olunca postsuz olmaz demiş, dayanamamış :)
bugün sıradan bigün olcakmış, ama üzerindeki renkler güzel olunca postsuz olmaz demiş, dayanamamış :)
Bide "miş'li geçmiş zaman"la konuşmak ne kadar zormuş!
Çok zor şartlar altında çamurla karışık çimlerde ayakkabılarımı ziyan etmeden yürümeye çalışarak, her topuğumu topraktan çıkarmak için eğildiğimde kotumdaki yırtığın biraz daha büyüdüğünü görüp sineye çekerek görevimi icra ettim.
Dünyayı kurtarmadım belki ama günün en keyifli anlarını geçirdim şu dakikalarda ^.^
Çember daralıyo, bize ayrılan sürenin sonuna gelmek üzereyiz.
çok çalıştık saatlerdir alınteri döküyoruz ya, biraz soluklanmak lazım tabi.
Bula bula oturcak burayı mı buldun demeyin, rögar kapağı olabilir ama o kadar hergün 3-5 defa görmeye alışkın olduğumuz bir arkadaşki kendisi, aileden sayılır yani.
Derken haylaz bir kıymık parçası girivermesin mi parmağımdan içeri.
Çıkmıyo da.
Sinirliyim ama düzenli bi insanım arkadaş, öyle fırlatıp atamıyorum üstümden, itinayla katlayıp koyucam kenara illa.
Bu yüzümdeki anlamsız gülümseme de neyin nesiyse artık!
Evde çamaşırları katlarken de böyle mutlu olduğumu düşünenler hemen o düşten uyanabilirler, mümkünsüz!
Derken o sırada kıymık düştü.
Sinir minir kalmadı, pamuk gibiyim şu an.
Çantamı taktım koluma, son saniyelerin tadını çıkarıyorum.
Üzerimde anlamsız bi psikolojik baskı.

Eyvah 5 dk bitmiş bile, her an balkabağına dönüşebiliriz, gidelim R.
Dur bi saniye bakiyim, ayakkabılarım da temiz, tamam gidebiliriz.
Oldu görüşürüz yine bi ara:)
Yorum Gönder