Bu elbiseyi diktirmeye karar verdiğimde, saçlarımı toplamam gerekeceğini hiç düşünmemiştim.
E zaten sürekli kezban gibi saçlarım açık geziyorum, böyle özel bi günde mutlaka bi topuz yada at kuyruğu yaptırmalıydım sırtımdaki V aşkına.
Sonra elbise dikildi. Giyip, bayılıp, Ertan abiyi övgülere boğma faslından sonra işin en civcivli kısmına geldi sıra. Ben nasıl toplarım saçlarımı. Ya sarımsak gibi yaparlarsa kafamı!
13 yıldır gittiğim kuaförümden bile istemem saçlarımı toplamasını. O derece bi topuz korkusu bendeki:)
Evde bi sağa bi sola koşturup düşünüyorum ne yapsam, nasıl şekle soksam saçlarımı diye.
Sonra aklıma çok yaratıcı bi fikir geldi: Saçlarımı kestirmek!
Daha üç gün öncesine kadar "Aslaaaa bidaha kestirmem!" diyen ben, ani bi kararla yarım saat içerisinde kendimi kuaför koltuğunda saçlarım kesilirken buldum. Ben diyim manyak, siz diyin çılgın.
Ensemde taşıdığım 3 kilo saç gittikten sonra o kadar iyi geldiki bu hafifleme.
Bide işin en güzel yanı ne biliyo musun sayın seyirci, saçlarımı toplatmaktan kurtulmuş oldum:)
Sen de, saçımı nasıl yaptırsam diye karar veremeyenlerdensen, direk kestir.
İyi geliyo;)
Elbise: Ben çizdim, Ertan abi dikti:)
Ayakkabı: W2 Paris
Clutch: İsimsiz bi dükkan
Kolye: Koton
Kolye: Koton
