Kaptan mağara adamı

 

90'larda, beziyle oynamayacak ve yerde yuvarlanmayacak kadar aklı başında bi şekilde çizgi film izleyen herkes hatırlar Kaptan Mağara Adamı'nı.

Türk erkeklerinin de tek avuntusu olan bu kıllı kahraman aynı zamanda sakar, hantal ve halk arasında gürbüz olarak tabir edilen dombili cinsten bi kişilikti.

Birinin yardıma ihtiyacı olduğunu hissettiği anda, hiçbir fiziksel ve görsel kurala uymayacak  şekilde incecik elbise askısının arkasına geçer, o şişko vücudu görünmeden kostümünü giyer çıkardı ortaya. 

Seslendirmesi türkçe olduğu için bizim çok yaratıcı türkler tarafından "anacııııııım" hönkürtüsü üstüne yapışmıştı garibimin. Ama neyseki biz onu zaten her haliyle seviyoduk. 

Bir numaralı savunma aleti olan kütük sopasını çıkarana kadar neler çıkmazdıki cebinden:) Bir dinazoru da, bir şapkayı da aynı cepten çıkarıp yine aynı cebe geri sokabilen eşsiz bi doğası vardı. Ki kendisi bu yönüyle bizim tam teçhizatlı kameraman cevat kellemize çok benzemekte olup, bazı kaynaklara göre cevat kellenin atası olduğu düşünülmektedir.

İşte tıpkı bir kaptan mağara adamı gibi, tıpkı bir halk kahramanı gibi düşünebiliriz aslında kadınları da.

Onlarki minicik bir çantanın içine kozmetikten sağlığa, gıdadan plastiğe, sigara içmese dahi çakmağından sakızına herşeyi sığdırabilme ve yeri gelince her türlü yardımı ihtiyaç makamına ulaştırabilme gücüne sahip gelmiş geçmiş en kudretli canlılardır.

Siz bakmayın öyle çelimsiz göründüklerine, benim diyen yetişkin bir türk erkeğinin bile 5 dakikadan fazla taşıyamayacağı kadar ağırdır çantaları. Benzer şekilde bebek sahibi olunca saatlerce o şişko patatesleri kollarında pışpışlayacak olanlar da yine onlardır!

İşte bu yüzdendirki bir kadın, istediği şeyi elde edecek güce doğuştan sahiptir:)

Ve kadınları diz çöktürecek bir şey varsa o da sadece ve sadece mağazadaki alt raflardır.

  

Dünya kadınlar gününüz kutlu olsun diycekmişim gibi oldu sanki:)

Bugün böyle kadınları bi yüceltesim, bi yere göğe sığdıramayasım, bi hepsini sarıp sarmalayasım geldi. 

Etrafımda sonsuz sayıda hamile olmasının da bundaki payı büyük olabilir ❤

Bluz: H&M Trend

Deri ceket: Paris'te bi butikten

Pantolon: Stradivarius

Çanta: Zara

Bot: Giuseppe Zanotti

Şal: Aşırı eski

Mekan: Hamamönü

Read more »

Çekiliş sonucu! The winner is.. :)

Fotoğraf çekimi hediye ettiğimiz çekilişi an itibariyle sonuçlandırmış bulunmaktayım şekerparelerim:)

"Yok ben katılmak istemiyorum, sadece seni kutluyorum",

"Katılıp da diğer arkadaşların şansını elinden almak istemem",

"Ankara'ya gelmem mümkün degil ama tebrikler" şeklindeki yorumları elediğim zaman geriye 90 kişi kaldı.

Kimseye haksızlık olmasın diye, Random.org ile çektiğim numarayı da, katılımcı listesini de sizlere gösteriyorum. Bakalım kimmiş :)

Kazanan arkadaşımız, doğuştan kremalı kuzusuyla birlikte Stileo oldu :)

Vallaha da billaha da torpil yok, ben random.org'un yalancısıyım.

Hepiniz benim bebeklerimsiniz, hepinizi seviyorum yani o konuda bi sıkıntı olmasın;)

Yine görüşme ihtimalimiz oldukça yüksek biliyosunuz, buralardan ayrılmayın derim :)

Öperim gözlerinizden çokça ❤

Read more »

Kaşınma halleri

Bu kız da konuşcak bişey bulamadıkça kendinden bahsediyo diyceksiniz, hatta çoktan demiş olanlarınız bile vardır aranızda. Ama yapcak bişey yok, bu kız böyle yazmaktan keyif alıyo. Bişey anlatacaksa ille de kendinden örnek vermesi gerekiyo. Bakın burda yapılmışı var hesabı. Sizin için de bi çeşit uygulamalı örnek oluyo aslında fena mı.

Misal bugünün konusu kaşınmak. Daha doğrusu iyileşen yaranın kaşınması olarak bünyelerimizde cereyan eden ve engel olamadığımız bir illet!

Yaranın olduğu bölgede yeni hücre yapılanması sebebiyle oluşan bi durum aslında özetle. Gönül isterdiki buraya latince bişeyler yazıp bizim artist tıpçılar gibi yapiyim:) Ama benim esas sevdiğim şey zaten ali ata bak seviyesinde dümdüz anlatmak herşeyi. 

Hani böyle tatlı tatlı kaşınır ya, sargıyı çıkarıp hatır hutur kaşımak istersin. İşte o süreç yara için iyileşme süreciyken, senin için ordaki yarayı hatırlamama, "ben aslında kaşınmıyorum hiç, benim yaralarım kaşınmadan iyileşir genelde" şeklindeki telkinlerle yaranın kaşındığını inkar etme sürecidir! 

Doğrudan kaşırsak yaraya zarar vereceğimizi de biliriz, o yüzden de kaşımak yerine kendimizce takdikler geliştiririz kaşıntıyı minimuma indirmek için. Misal yaranın üzerine pıt pıt vurmak, yaranın etrafını mıncıklayıp bir acı ortamı yaratarak kaşıntıyı arkaplanda bırakmak gibi. Bunlar benim naçizane fikirlerim tabi, eminim sizde de çok yaratıcı çözümler vardır:)

Hele bide o yaranın kabuğunu attıktan sonraki bölgesel ferahlama, üstünden bi yük kalkmışlık hissi, adeta mentollü şeker etkisi yaratır bünyede. O yüzden de bi an önce o kabuk ordan gitmeli, gereği yapılmalıdır.

Her türlü tırnaklama, elle tutup çekmeye çalışma, henüz etle bağlantısı kopmamış kısmın kanaması ve yeni yeni kabukların bağlanması gibi olaylar birbirini takip eder bu süreçte.

Mesela hayvanların, hani fikirsel eylemleri olmaması sebebiyle, bu süreci kolayca atlatmaları için kafalarına ters hunimsi bişey takılır(ben ona kısaca abajur diyorum). Böylece adeta birer zeka abidesi olan biz insanların yukarda yaptığı çalışmaların hiçbirini yapamadan kısacık zamanda iyileşiverir yaraları. Bütün aferinler onların o çaresiz sevimli-yaralı halleri için gelsin bu arada:)

  

 

  

   

Herhangi bir sonuca bağlanmamış olan bu yazımı, bol yaralı ve yara kabuklu bir post olması sebebiyle, Vizontele'de Rıfat'ın sevgilisi Asiye'ye yara kabuğunu hatıra olarak verdiği şu acıklı sahneyle bitiriyorum elma şekerlerim.

Yine çok önemli bi dipnot: Yazılarımla fotoğraflarımın içeriğini mümkün olduğunca uyumlu tutmaya çalışıyorumki ulan amma alakasız yazıyo bu hatun demeyin:) Ama bu postta yazıyla fotoğraflar arasında alaka kurana kadar bildiğin ter attım. Sonra buldum! 

Bugünün rengi, aynı zamanda yara kabuğu rengi olan Bordo :) Bu kez teğet geçmiş olabilirim, kabul:P

Oldu o zaman.

Jean & Puantiyeli bluz: H&M
Jean ceket: Mavi

Kazak: Markafoni'den

Bot: Zara

Çanta: Fabrika

Kolye: H&M

Saat: Emporio Armani

Read more »

Bizdensin.

Tek başına yemeğe gittiğinde verdiği siparişin tamamını bitirirse garsonların onun hakkında "ulan amma yedi haa, hiç de öyle camış gibi durmuyo aslında dışardan bakınca" diye dedikodusunu yapacağını düşünüp, ayıp olmasın diye tabağın dibinde bikaç lokma bırakanlardan mısın?

Ya da renkli giyince ayrı, siyah giyince ayrı bi kişiliğe bürünenlerden misin?

Hele bide deri bişey giydiysen sanki sokağa çıplak çıkmışsın gibi kem kem bakan gözlerden mütevellit kendini bir Okşan gibi mi hissediyosun yoksa? (şimdi hemen adı Okşan olanlar üstüne alıncak ve carlayacaktır "sen ne demek istiyosun" diye, take it easy bebişim, teşbihte hata olmaz neticede)

Peki burnunu sildikten sonra mendile bakıyo musun kalite kontrol babında?

Dürümün son lokmasıyla ayranın son yudumunu aynı saniyede mi bitiriyosun?

ve de yerken şahane olan o dürümün lanet kokusunu elinden çıkarana kadar en az 23 kere elini yıkıyosun diimi?

Evlendikten sonra uzun bir süre evin bütün düz zeminlerini düğün fotoğraflarıyla donatmak gibi kalıtsal bi huyun var mı? Henüz evlenmeyenler için mezuniyet ve nişan fotoğrafları da bu gruba dahildir, bilginize.

Yöresel olan herşeyin hem turşusunu hem reçelini yapabilecek kadar çılgın bi yaradılışa mı sahipsin?

...

Belliki bizim topraklardansın. Şimdi sessizce elindekileri masanın üstüne bırak, şuraya otur ve biraz soluklan. Çay koyuyorum, içeriz.

  

   

Ceket: Zara - DIY (aslında o bir blüzdü, sonra ben onu önden kestim ve böyle bişi yaptım, çok iyi de oldu, çok güzel oldu bence -.-)

Gömlek: TopShop

Tayt: H&M

Bot & Çanta: Zara

Saat: Emporio Armani (Erman kolekşın)

Bileklik: Markafoni'den

öperim gözlerinizden :)

Read more »